Geneza Rycerstwa Niepokalanej

MI – Militia Immaculatae (łac.) to ruch maryjno-apostolski, którego założycielem jest św. Maksymilian Maria (Rajmund) Kolbe. RAJMUND KOLBE urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli. W 1910 r. wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów). W zakonie otrzymał imię Maksymilian. W 1912 r. wysłano go na studia do Rzymu, gdzie uzyskał dwa doktoraty: z filozofii i z teologii.

Wielka miłość do Niepokalanej, wyniesiona jeszcze z domu rodzinnego, a znajdująca swe oparcie w tradycji Zakonu, potęgowała w nim pragnienie zdobycia całego świata i wszystkich z osobna dla Niepokalanej. Uwrażliwiała jego serce na niepewny los tych, którzy odeszli od Boga, a także na płynące stąd zagrożenia dla Kościoła. Będąc głęboko dotknięty bluźnierczymi antykościelnymi i antypapieskimi pochodami masonerii w Rzymie, czuł potrzebę uczynienia czegoś w obronie Kościoła. Myślał o jakimś stowarzyszeniu maryjnym, nastawionym na nawracanie grzeszników, szczególnie masonów, i dążącym do uświęcenia wszystkich chrześcijan.

Pragnienie to urzeczywistnił 16 października 1917 r. w Rzymie, gdzie wraz ze współbraćmi założył stowarzyszenie Rycerstwo Niepokalanej (MI). Jego istotą i podstawowym warunkiem jest osobiste oddanie się Niepokalanej. Ma ono cel apostolski – pogłębienie świadomego i odpowiedzialnego życia chrześcijańskiego, nawrócenie i uświęcenie wszystkich pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej.

Dalszy rozwój Rycerstwa Niepokalanej

Po powrocie do kraju o. Maksymilian szerzył ideę MI najpierw w środowisku zakonnym, a od 1920 r. także wśród świeckich. Dla realizacji celu stowarzyszenia i utrzymania kontaktu z jego członkami zaczął od stycznia 1922 r. wydawać miesięcznik „Rycerz Niepokalanej”.

W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor-wydawnictwo Niepokalanów, który stał się wkrótce największym klasztorem na świecie i znaczącym ośrodkiem prasowym, wydającym kilka bardzo poczytnych miesięczników i „Mały Dziennik”.

W 1930 r. św. Maksymilian wyjechał do Nagasaki, gdzie założył Niepokalanów japoński (Mugenzai no Sono) oraz rozpoczął wydawanie japońskiego odpowiednika „Rycerza Niepokalanej” („Seibo no Kishi”). Przynaglany wielką miłością do Niepokalanej pragnął, aby na całym świecie powstawały podobne Niepokalanowy (męskie i żeńskie), które by w sposób praktyczny realizowały cel MI.

Po powrocie do kraju, w 1936 r., rozwijał działalność wydawniczą Niepokalanowa, założył radiostację, planował zbudować lotnisko – pragnął dla zdobycia dusz Niepokalanej wykorzystać wszystkie środki, byle godziwe.

W 1941 r. został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, gdzie stał się numerem 16670. Pobyt w obozie zakończył ostatecznie apostolską i misyjną działalność o. Maksymiliana. Cierpienia, które dzielił z innymi, stawały się symbolem męczeństwa za wiarę i ojczyznę, gdyż te dwie wartości o. Kolbe uznawał w swoim całym życiu za najważniejsze. Nieustanna ofiara życia św. Maksymiliana oraz, będąca naturalną konsekwencją odddania się i bezgranicznego zaufania, gotowość na wszystko dla Niepokalanej, ukoronowana została samoofiarowaniem się na śmierć. W powszechnie znanych okolicznościach o. Maksymilian oddał życie za brata – współwięźnia, ojca rodziny, idąc dobrowolnie na śmierć głodową. Zmarł, uśmiercony zastrzykiem trucizny, 14 sierpnia 1941 r.

Ukazując jego życie jako przykład dla wiernych, zwłaszcza dla kapłanów, papież Paweł VI ogłosił go błogosławionym (17 X 1971), a Jan Paweł II – świętym (10 X 1982).

Rycerstwo Niepokalanej dziś

Drogę apostolską św. Maksymiliana, tzn. ideę Rycerstwa Niepokalanej, realizuje się w wielu krajach świata, w Niepokalanowach męskich i żeńskich, wydając w ponad 20 wersjach „Rycerza Niepokalanej”, zakładając radiostacje i ośrodki telewizyjne. Rycerstwo Niepokalanej, przybierając różne formy działalności, liczy obecnie ok. 3 mln członków.

Dnia 17 października 1997 r., w 80. rocznicę powstania Rycerstwa Niepokalanej, Kościół uznał je za publiczne, powszechne i międzynarodowe stowarzyszenie wiernych, w którym zgodnie z kanonem 298 Kodeksu Prawa Kanonicznego duchowni i świeccy „dążą wspólnym wysiłkiem do ożywiania doskonalszego życia, do rozwoju publicznego kultu lub popierania chrześcijańskiej doktryny, albo do podejmowania dzieł apostolatu, mianowicie poczynań związanych z ewangelizacją, wykonywania dzieł pobożności lub miłości lub zmierzających do ożywienia duchem chrześcijańskim porządku doczesnego”. Rycerstwo Niepokalanej jako stowarzyszenie działa w oparciu o normy kanonów 312-320 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz przepisy własnych Statutów Generalnych, zatwierdzonych przez Papieską Radę ds. Świeckich. Działalność Stowarzyszenia w danym kraju reguluje ponadto Dyrektorium Narodowe, zatwierdzone przez Centrum Międzynarodowe MI w Rzymie.

Członkowie Stowarzyszenia nazywają się rycerzami Niepokalanej. Nazwa ta wskazuje na charakterystyczny motyw walki, którą podejmuje każdy wstępujący w szeregi MI. Chodzi tu o walkę z „siłami ciemności”, zorganizowanymi przeciw Kościołowi, której to walce przewodzi Niepokalana. Dlatego Rycerstwo odwołuje się do dobrze znanego obrazu na Cudownym Medaliku, przedstawiającego Niepokalaną, która stoi na kuli ziemskiej, oplecionej przez węża-szatana, i miażdży stopą jego głowę. Z Jej rąk spływają na Ziemię promienie łask. Jest to biblijny obraz walki węża i Niewiasty, tej właśnie walki, w której uczestniczy Rycerstwo Niepokalanej. Nazwa Stowarzyszenia podkreśla szlachetność tej walki, ponieważ ze stanem rycerskim zawsze kojarzą się takie cnoty, jak: honor, wierność, hart ducha, odwaga. Według słów papieża Pawła VI, „każdy chrześcijanin powinien być rycerzem – militante”.

Struktura organizacyjna MI

MI nie tylko pragnie rozpowszechniać jakieś szczególne nabożeństwo lub specjalną aktywność charytatywną, lecz czyni z pobożności maryjnej konkretną drogę do świętości. Dlatego przynależność do MI nie może ograniczać się tylko do wymiaru pobożnościowego, lecz winna prowadzić do zanurzenia całego życia w świetle maryjnym.

Św. Maksymilian, chcąc nadać Rycerstwu Niepokalanej jak najszersze możliwości oddziaływania, przewidział trzy formy lub stopnie przynależności: MI-1, MI-2 i MI-3.

Głównym nurtem jest MI-1, które działa na zasadach ruchu, czyli w sposób niezorganizowany. Przynależność w tej formie polega na realizowaniu podstawowych warunków, zawartych w Dyplomiku Rycerstwa Niepokalanej, i przeżywaniu w sposób indywidualny oddania się Niepokalanej, stosownie do możliwości, bez przyjmowania jakichś specjalnych zadań czy dodatkowych zobowiązań. MI-1 jest bazą, z której rekrutują się członkowie należący do kolejnych stopni Rycerstwa: MI-2 i MI-3.

MI-2 to grupy zorganizowane, czyli koła, które prowadzą formację członków i podejmują wspólne akcje. Koła MI mają prawo opracowywać odrębne programy działania i funkcjonować jako konkretne wspólnoty z określonymi podstawami prawnymi i własnym zarządem. Typowym przykładem takiego MI-2 jest parafialne koło Stowarzyszenia.

W stopniu MI-3 są ci, którzy pragną i mogą poświęcić cały swój czas apostolstwu, zgodnemu z istotnym ideałem MI. Chodzi tu m.in. o posługę w Niepokalanowach, centrach kierowniczych i domach maryjnych oraz przynależność do instytutów i zgromadzeń męskich i żeńskich o inspiracji kolbiańskiej.

Statuty Generalne wskazują na te formy przynależności do Rycerstwa, choć w sposób szczególny zajmują się jego działalnością zorganizowaną, czyli MI-2. Jest tak dlatego, że dla tej właśnie formy działalności potrzebne było ścisłe określenie jej zasad, a także dlatego, że grupa zorganizowana, ułatwiając pogłębianie formacji duchowej, teologicznej i mariologicznej, umożliwia owocniejszą pracę apostolską w dziele nawracania „wszystkich i każdego z osobna”.

Wspólnym elementem wszystkich form jest poświęcenie się Matce Bożej Niepokalanej. We wszystkich formach członkowie Stowarzyszenia zaczynają „swą misję od nawrócenia i uświęcenia siebie” (art. 10), następnie „przyswajają sobie misję Kościoła. Pragną nieść Ewangelię Chrystusa jako źródło nadziei człowieka i odnowy społeczeństwa” (art. 11). Jako główne zadanie stawiają sobie „szerzenie Królestwa Chrystusowego pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej” (art. 3), „świadomi tego, że są zawsze i wszędzie misjonarzami…” (art. 15).

Zarówno indywidualnie, jak i w działalności zorganizowanej, członkowie Rycerstwa mogą i powinni stawać się apostołami pióra, mikrofonu czy ekranu (art. 18). „Mają ukazywać, zwłaszcza swą służebną postawą, wartość braterstwa, sprawiedliwości i miłości” oraz działać na rzecz obrony życia i godności osoby ludzkiej (art. 14). Członkowie Rycerstwa Niepokalanej są zachęcani, aby ofiarowywać swoje cierpienia Bogu przez Niepokalaną, dzięki czemu całe Rycerstwo uczestniczy w tajemnicy odkupieńczej ofiary Chrystusa i ożywia swój zapał misyjny (art. 16); powinni ponadto nosić i propagować „Cudowny Medalik, który jest znakiem matczynej troski Maryi o grzeszników i służy jako środek do ich nawracania” (art. 15). Medalik był dla św. Maksymiliana jednym z potężniejszych środków w działalności apostolskiej MI.

JAK WPISAĆ SIĘ DO RYCERSTWA NIEPOKALANEJ – KROK PO KROKU

Jeśli chcesz włączyć się do RYCERSTWO NIEPOKALANEJ –
maryjnej organizacji założonej przez św. Maksymiliana M. Kolbego:

  1. Zapoznaj się z charyzmatem Rycerstwa Niepokalanej.
  2. Wybierz dzień, w którym chcesz być wpisany(a) do Księgo kanonicznej MI, najlepiej jakieś święto Maryjne. Wybierz z listy poniżej lub podaj swój własny specjalny świąteczny dzień. Następnie wypełnij TEST KWALIFIKACYJNY lub Deklarację włączenia się do MI i wyślij do Ośrodka Narodowego MI w Niepokalanowie.
  3. W dniu wybranym przez siebie w pełni uczestnicz we Mszy świętej, wcześniej przystąp do sakramentu pokuty; możesz też przygotować się do oddania poprzez odmówienie różańca i lekturę religijnej książki.
  4. W dniu przystąpienia do MI odmów akt oddania się Niepokalanej. Zaleca się też odnowić przyrzeczenia chrztu świętego (wyrzeczenia się zła i wyznanie wiary). W tym dniu możesz uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.
  5. Wreszcie, zapytaj Niepokalaną i św. Maksymiliana, aby wskazali ci, jak najlepiej służyć Bogu od tej chwili.

Test kwalifikacyjny i deklaracja są na ogólnopolskiej stronie internetowej Rycerstwa Niepokalanej: https://mi-polska.pl/do-mi

Akt oddania się Niepokalanej
Tekst ułożony przez św. Maksymiliana M. Kolbego.

O Niepokalana
– nieba i ziemi Królowo,
Ucieczko grzesznych i Matko nasza najmiłościwsza,
Ty której Bóg cały porządek miłosierdzia powierzyć raczył,
ja niegodny grzesznik,
rzucam się do stóp Twoich kornie błagając,
abyś mnie całego
i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła
i uczyniła ze mną,
wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała,
i z całym mym życiem, śmiercią i wiecznością,
cokolwiek Ci się podoba.
Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całego,
bez żadnego zastrzeżenia,
do dokonania tego, co o Tobie powiedziano:
„Ona zetrze głowę twoją”,
jako też: „Wszystkie herezje samaś zniszczyła na całym świecie”,
abym w Twoich niepokalanych i najmiłościwszych rękach
stał się użytecznym narzędziem
do zaszczepienia i jak najsilniejszego wzrostu Twej chwały
w tylu zbłąkanych i obojętnych duszach,
a w ten sposób
do jak największego rozszerzenia
błogiego Królestwa Najświętszego Serca Jezusowego;
albowiem gdzie Ty wejdziesz
tam łaskę nawrócenia i uświęcenia wypraszasz,
przez Twoje bowiem ręce
wszelkie łaski z najsłodszego Serca Jezusowego na nas spływają.
Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza…
I daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim…

 

Sposoby życia oddaniem się Niepokalanej
Jak być rycerzem Niepokalanej?

1. Pogłębiaj swoje oddanie.Św. Maksymilian mówił, że są trzy pola działania, aby skuteczniej „zdobyć cały świat dla Niepokalanej”:

1) zdobyć samych siebie,
2) później naszych najbliższych, przyjaciół, współpracowników,
3) w końcu zdobyć cały świat – przez Ewangelię.

Aby zwyciężyć na pierwszym froncie: nad naszą słabą wolą i skłonnością do grzechu – powinniśmy prowadzić życie duchowe. Kontynuowanie wewnętrznego nawrócenia jest podstawą apostolskiej działalności, która przynosi rzeczywiste owoce: Jak możemy coś dać, jeśli sami tego nie mamy?

Jak jako członkowie MI możemy pogłębić nasze życie duchowe oraz wzmocnić nasze całkowite oddanie się Niepokalanej? Oto kilka wskazówek:

  1. Uczestnicz we Mszy św., codziennie, jeśli możliwe
    – „źródło i szczyt” zaangażowania we wspólnocie Kościoła.
  2. Regularna spowiedź (raz na miesiąc, jeśli to możliwe)
  3. Znajdź czas na adorację Najśw. Sakramentu.
  4. Módl się na różańcu indywidualnie, we wspólnocie lub w rodzinie.
  5. Rozmawiaj z Panem codziennie rano (zacznij od 15 minut).
  6. Czytaj Pismo Święte, zwłaszcza Nowy Testament, by lepiej poznać Chrystusa.
  7. Czytaj dobrą katolicka literaturę oraz prenumeruj rycerskie czasopisma
    („Rycerz Niepokalanej”, „Rycerz Młodych”, „Miles”).
  8. Zgłębiaj nauczanie papieskie: Jana Pawła II, Benedykta XVI, Franciszka
    oraz Katechizm Kościoła Katolickiego.
  9. By mieć duchowe wsparcie, dołącz się do grupy modlitewnej w swojej parafii
    lub do grupy rówieśniczej.

2. Propaguj oddanie się Niepokalanej:Jedyną drogą rozwoju MI jest zaangażowanie członków, którzy działają i zapraszają innych do przyłączenia się. Musimy zapraszać do MI nasze rodziny, naszych przyjaciół, współpracowników, innych parafian i tych, których spotkamy. Można im np. wręczyć broszurkę MI z deklaracją oddania się Niepokalanej.

3. Rozdawaj Cudowny Medalik. Św. Maksymilian mówił, że to katolickie sakramentalia jest „kulką”, którą wyprasza się nadprzyrodzoną łaskę. Zachęcał rycerzy do przyjęcia tego prezentu od naszej Pani, by doprowadzić innych do nawrócenia i uświęcenia (noszony z wiarą chroni i wyraża nasze oddanie się). Można go użyć jako narzędzie katechetyczne, ukazujące nauczanie Kościoła o Maryi, jako prowadzenie innych do Niepokalanej. Noś je w torbie, portmonetce lub kieszonce. Dobrze jest mieć też przy sobie broszurkę o Cudownym Medaliku.

4. Propaguj Rycerstwo Niepokalanej u Stóp Krzyża. Św. Maksymilian nazywał RNSK „przednią strażą” MI, potężną armią modlitewną. Przez przynależność do RNSK członkowie MI, doświadczeni wielkim lub małym cierpieniem, wypraszają niewymowne łaski, ponieważ łączą się z doświadczeniem Chrystusa w akcie „odkupieńczego cierpienia”. Można propagować RNSK wśród ludzi starszych, niepełnosprawnych, chorych i tych, którzy doświadczają różnych krzyży. Odwiedzaj domy opieki, szpitale, hospicja i tych, którzy mogą uczestniczyć w tej wartościowej posłudze.

5. Upowszechniaj książeczkę „Oddanie się Niepokalanej”: W czasach teologicznego zamieszania, wielu nie rozumie pobożności maryjnej. Żeby usunąć uprzedzenia, rozdawaj popularną książeczkę „Oddanie się Niepokalanej”, ukazujący czym jest to oddanie i jak jest bardzo cenne.

6. Zakładaj apostolskie grupy MI. Tak jak św. Maksymilian zakładał „Miasteczka Niepokalanej” (Niepokalanowy), by były centrami ewangelizacji, my też możemy zakładać małe „wioski”, które by były centrami modlitwy i wstawiennictwa. Poprzez spotkania rycerzy w małych grupach, możemy pomagać w budowaniu Królestwa Najśw. Serca Jezusowego. Modlitwa wstawiennicza jest siłą życiową apostolskiej działalności, szczególnie potrzebną dla MI. Załóż AGR w swojej parafii.

7. Zorganizuj studencką grupę MI. Jak ciało potrzebuje aktywności fizycznej, by utrzymać dobrą kondycję, tak samo nasz umysł potrzebuje studiowania, by pozostać w duchowej kondycji. Rycerze muszą nieustanni pogłębiać znajomość katolickiej wiary po to, żeby nią żyć, wyznawać, a nawet bronić ją, jeżeli będzie taka potrzeba. Złączeni naszym Maryjnym oddaniem, powinniśmy zagłębiać się w treści Katechizmu Kościoła Katolickiego, Pisma Świętego, papieskich encyklik i dostępnych publikacji na temat MI. Skontaktuj się z Centrum MI, by otrzymać więcej informacji.

8. Bierz udział w rycerskich zjazdach. MI co roku organizuje rycerskie zjazdy dla rycerzy, podczas których świadczą o wierze, modlą się i uczą, jak coraz doskonalej przeżywać osobiste oddanie się Niepokalanej. Spotkania odbywają się w Niepokalanowie w lecie (pod koniec lipca). Niepokalanów posiada trzy domy rekolekcyjne, trzy duże sale konferencyjne, inne ciekawe miejsca. Zobacz szczegóły na stronie mi-polska.pl.

9. Działaj ONLINE! Św. Maksymilian pragnął użyć każdego nowoczesnego wynalazku, by „zdobyć cały świat dla Niepokalanej”. Dowiedz się więcej o oddaniu się Niepokalanej i o MI odwiedzając naszą stronę www.mi-polska.pl. Strona ta zawiera wiele pomocnych informacji w lepszym życiu oddaniem. Zostań „sieciowym ewangelizatorem”, by zapraszać innych do odwiedzenia tej strony. Przyłącz się do akcji: „Zdobyć cały ch@t dla Niepokalanej!”

DLA NIEPOKALANEJ ŻYCIE ODDAĆ – TO SZCZYT MIŁOŚCI
(św. Maksymilian Maria Kolbe)

Siostro i Bracie,
jeżeli z całego serca kochasz Niepokalaną, jeżeli pragniesz oddać siebie bezgranicznie i stać się narzędziem w Jej rękach, tak aby mogła posłużyć się Tobą w zdobywaniu zagubionych dusz dla Chrystusa – PRZYJDŹ DO NAS!

Jeżeli czujesz się zagubiony, samotny, zraniony, upadłeś i pragniesz odnaleźć Chrystusa – PRZYJDŹ DO NAS!

 

www.mi-polska.pl