Duchowa Adopcja
„…Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady! Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betlejemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski, równie mężnie jak ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca Wszelkiego Życia i za najcenniejszy skarb Narodu…”
z Jasnogórskich Ślubów Narodu, 28 sierpnia 1956
Jak przystąpić do Duchowej Adopcji.
Dzień Dziecka Poczętego w naszej parafii.
- 25 dnia każdego miesiąca oraz 08 grudnia po Mszy Świętej wieczornej
- Wpisać się do Księgi Duchowej Adopcji wystawionej na ołtarzu Matki Bożej.
- Wypełnić deklarację Duchowej adopcji (jedną część deklaracji pozostawić na ołtarzu, drugą część z modlitwą do codziennego odmawiania zabrać do domu)
- Pomodlić się formułą przyrzeczenia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego umiejscowionej w Księdze Duchowej Adopcji.
25 dnia każdego miesiąca modlimy się o poszanowanie życia każdego człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci, za rządzących, za służbę zdrowia, za rodziny oczekujące narodzin dziecka, za podejmujących Duchową Adopcję Dziecka Poczętego.
To musisz wiedzieć
Opracowano na podstawie tekstów Wiesławy Kowalskiej
Czym jest Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego?
Duchowa Adopcja dziecka poczętego jest modlitewnym zobowiązaniem podjętym w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Jest też osobistym wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu. Włączenie się w dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego czyni nas duchowymi rodzicami dziecka, którego imię znane jest jedynie Bogu.
Co jest istotą tej modlitwy?
Istotą Duchowej Adopcji jest ochrona życia poczętego – daru samego Boga. Jest ona również dziękczynieniem za własne życie, a zarazem dopełnieniem daru rodzicielstwa dla tych, którzy nie mogą mieć własnych dzieci. Stanowi też szansę ekspiacji – wynagrodzenia – dla kobiet, które zabiły swoje nienarodzone dziecko. W sercu takich kobiet istnieje pragnienie oczyszczenia i pokuty, gdyż są one stworzone by kochać i dawać życie. Grzech aborcji powoduje w ich psychice ogromne spustoszenia, które medycyna nazywa syndromem post-aborcyjnym. Duchowa Adopcja jest bardzo skutecznym lekiem na zranione serca matek i ojców, ponieważ przywraca pokój w rodzinach. Przynosi również wielkie owoce wśród młodzieży, która dzięki niej w sposób bardziej dojrzały przygotowuje się do sakramentu małżeństwa.
W jaki sposób podjąć Duchową Adopcję?
Duchową Adopcję można podjąć prywatnie lub publicznie – w kościele, we wspólnocie lub podczas pielgrzymki. Należy wypowiedzieć formułę przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Od dnia złożenia przyrzeczenia przez 9 kolejnych miesięcy, czyli tyle, ile rośnie dziecko pod sercem matki, każdego dnia należy:
rozważać i odmawiać jedną tajemnicę różańcową (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario),
odmówić w intencji dziecka i jego rodziców następującą modlitwę:
Do modlitwy można dołączyć dodatkowe postanowienia. Mogą to być np.: częsta spowiedź i komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, post od telewizji, alkoholu, papierosów, konkretna pomoc rodzinom wielodzietnym, osobom chorym, niepełnosprawnym, matkom samotnie wychowującym dzieci itp. Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełnienia.
więcej na https://duchowaadopcja.pl/duchowa-adopcja-2/